Wiecie, jakie są najbardziej popularne szkolenia, na które pracodawcy wysyłają swoich pracowników? Są to treningi osobowości. Na czym to polega, spytacie. Otóż, w praktyce wygląda to tak, że trener rozwiązuje z uczestnikami test osobowości. Dzięki niemu można określić cechy charakteru danej osoby, które pozwalają jej wykonywać konkretny zawód. Podobnie jest z wolontariuszami – aby nim być, trzeba posiadać pewne przymioty. Jakie? Dowiecie się tego z dalszej części artykułu

10 cech wolontariusza PROJEKTORA

Stereotyp głosi, że do bycia wolontariuszem potrzebna jest ogromna empatia. To prawda, lecz myślenie, że to wystarcza jest jak najbardziej błędne. Czym zatem powinien charakteryzować się wolontariusz Programu PROJEKTOR i czego się od niego oczekuje? Przede wszystkim, cechą, którą uważam za najważniejszą, jest chęć do działania, do niesienia pomocy oraz wsparcia koleżanek i kolegów wolontariuszy. To absolutna podstawa! Jest takie stare powiedzenie, że z niewolnika nie będzie pracownika. Odnosić się może ono także do pracy woluntarystycznej, która jest dobrowolna i tylko szczere chęci mogą sprawić, że dana osoba weźmie udział w akcjach, szkoleniach, pojedzie do dzieci.

To szalenie ważne, aby robić dobre rzeczy bez jakiegokolwiek nacisku i z własnej woli.

Z chęcią do działania nieodzownie wiąże się Wasze optymistyczne nastawienie. Optymizm, optymizm i jeszcze raz optymizm. Wierzcie mi, patrząc na życie przez różowe okulary, świat staje się piękniejszy i prostszy niż nam się wydaje. Gdy się uśmiechamy, zarażamy innych swoją pozytywną energią. Także na projektach! Przyjazne nastawienie do grupy, ich opiekunów i innych wolontariuszy, sprawia, że atmosfera jest lepsza, a współpraca przebiega poprawnie.

Na swojej drodze, my wolontariusze, spotkamy ludzi różnego pokroju, o różnych typach osobowości, dlatego musimy każdego dnia uczyć się tolerancji. Nowy projekt to nowe twarze, odmienne charaktery (nie zawsze takie, które jesteśmy w stanie do końca zaakceptować) i ważne jest, aby szanować tę odmienność. Każdy z nas jest inny: ma inny światopogląd, kolor skóry, różnimy się także płcią, lecz nie wolno się ograniczać i ślepo ufać stereotypom, gdyż mogą nas zmylić. Wolontariusz PROJEKTORA musi być otwarty na innych ludzi. Taka cecha bardziej pomaga aniżeli przeszkadza w życiu. 

Przyjazne nastawienie i zwykła koleżeńskość potrafią działać cuda w relacjach międzyludzkich!

Z powyższym nieodzownie wiąże się inna szczególna cecha: odpowiedzialność. Dotyczy to własnych zachowań oraz zachowań osób, nad którymi sprawujemy pieczę na projekcie bądź naszych wolontariuszy towarzyszących. Niedozwolone są zachowania, które mogą zarówno przysporzyć nam problemów lub zaszkodzić naszemu zdrowiu lub życiu. Dbajcie zatem o bezpieczeństwo podczas zajęć i wykazujcie się dojrzałością w podejmowaniu decyzji.

Ponadto warto sobie pomagać! Zgłaszając się do PROJEKTORA, robicie coś z własnej woli, wyrażacie chęć pomocy. Ta pomoc nie dotyczy tylko udziału w projektach. Powinniście również wspierać się w relacjach ze szkołą, z uczniami oraz z innymi wolontariuszami. Nie oznacza to jednak, że musicie zgodzić się na wszystko. Asertywność i jeszcze raz asertywność! Ona bardzo pomaga i sprawia, że nikt nie jest w stanie Was do niczego zmusić, a uczniowie “nie wejdą Wam na głowę”.

Działając już kilka lat w PROJEKTORZE, nauczyłam się kreatywności i wszechstronności. Bez tych cech, po prostu, nie da się prowadzić zajęć. Wolontariusz jest jak gąbka i jak plastelina. Gąbka wsiąka wodę, tak jak wolontariusz wiedzę. Plastelina jest przedmiotem, który można formować w dowolny sposób, tak jak formujemy scenariusze do zajęć. Wszystko zależy od wiedzy i kreatywności!

Arthur C. Clarke, brytyjski prozaik i pisarz fantastycznonaukowy, wypowiedział kiedyś bardzo ładne stwierdzenie: : „Jedyny sposób, by odkryć granice możliwości, to przekroczyć je i sięgnąć po niemożliwe”. Taka, według mnie, jest właśnie definicja odwagi. Czy wolontariusz powinien być odważny? Oczywiście, że tak! Każdy projekt, szkolenie, wyjazd to pewnego rodzaju wyzwanie. Wolontariusz nie może się ich bać – on ma stawiać czoło przygodzie! Poza tym odwaga przejawia się również w łamaniu pewnych konwenansów, w obalaniu mitów i stereotypów. Bo przecież wolontariat nie jest jednostronną relacją, prawda?

Powyższe cechy to, według mnie, podstawowy zestaw wolontariusza. Ilu z Was dostrzega je w sobie? Może Wy także powinniście dołączyć do PROJEKTORA?